Het laatste uur

De dominee van mijn ouders was ook aanwezig. Je probeert je aan alles vast te klampen. De opvoeding die we beide hebben meegekregen was ook die van de bijbel. Hierin staat dat alle kinderen, kinderen van God zijn. Wij zijn zoekende naar de waarheid van het leven. Maar weten dat God Rutger tot zich neemt. De dominee vraagt in zijn/ons gebed om Rutger beter te maken en zo niet Rutger tot zicht te nemen.

Er komt een serene rust in ons, we vertrouwen de dominee op zijn woord en weten dat Rutger naar de "hemel" gaat.

Samen met de verpleger, vriend van Rutger en ons neemt Anneke Rutger op schoot. We zien Rutger rustiger worden. Heel rustig zelfs, alsof hij weet dat hij in vertrouwde armen is. Samen met de intensivecare arts worden de medicijnen om "beter" te worden gestopt. En mag Rutger zelf ademhalen. Wel worden er voorzorgsmaatregelen genomen om Rutger geen pijn te laten lijden. We zien dat hij langzaam "inslaapt" zonder pijn en het lijkt net alsof hij gaat slapen. Alleen de ademhaling wordt langzamer en stopt. De tijd staat stil minuten lijken uren en uren lijken minuten. Rutger heeft geen pijn meer hij is" in een plek in ons dromen waar we altijd kunnen komen".

Anneke heeft zijn mooiste kleren laten komen. Samen met een verpleegster, welke ons de eerste 3 ziekenhuis maanden intensief geholpen heeft, wassen we Rutger voor de laatste keer. Alle resterende slangetjes worden weggehaald en is Rutger eindelijk zoals hij hoort. Na het wassen kleden we hem aan en lijkt het net alsof hij op reis gaat. Helaas voor ons een hele lange reis. Innig worden we omarmd door de verpleger en verpleegster. Ook voor hun is dit een enorm verlies. 8 weken hebben we als in een big brother huis samen geleefd en ons open en bloot gegeven voor iedereen. Ik ben er enorm trots op dat zij de laatste personen waren welke ons in deze moeilijke tijd geholpen hebben. Net als twee goede vrienden die je blindelings vertrouwd. We vragen of ze zin hebben om op de begrafenis te komen, niet alleen voor ons maar meer nog om van Rutger afscheid te nemen. Ze zullen zien of ze kunnen komen.

De jongens komen als eerste bij Rutger en zien maar al te goed dat Rutger overleden is.