Voorbereidingen op de begrafenis

We krijgen via onze uitvaartverzekering een uitvaartverzorger toegewezen. Al bij binnenkomst heb ik het idee dat het een fijne kerel is. Hij spreekt me op de een of ander manier direct aan. Hij kijkt eerst bij Rutger en stelt ons gerust dat hij er lekker bij ligt. Wel wil hij een koelelement aanbrengen om daar Rutger op te leggen zodat hij ook mooi blijft.
Daarna nemen we aan tafel plaats en vertellen we wat e allemaal gebeurt is. Eenmaal uitgeraasd neemt hij het voortouw en vraagt wat we eigenlijk willen.
We hadden ooit al besloten dat mocht Rutger overlijden dan willen we hem begraven. Anneke wist eigenlijk al wat voor muziek er gedraaid moest worden en wil in plaats van bloemen ballonnen op de begrafenis.
Op een rustige manier bereid hij ons voor op een map die hij wil laten zien met daarin foto's van kistjes. En eigenlijk zijn het er niet veel, er is een keuze uit riet en hout. De vorm is net als die van volwassene en eigenlijk is er niet veel keuze. Wel verteld hij dat we zelf het kistje mogen versieren. We kiezen de standaard kist. En niet een rieten kist die er erg kinderachtig uitzien. Ook kent hij iemand die de ballonen kan leveren en zal contact met hem opnemen.
Het blijkt erg druk te zijn met begrafenissen en crematies. We kunnen Rutger eigenlijk pas donderdag begraven en besluiten in eerste instantie deze dag ook te kiezen. In het weekeinde vindt Anneke echter dat donderdag veel te ver weg is en dat ze te veel verdriet heeft om zo lang te moeten wachten. In overleg met de uitvaartverzorger vervroegen we de begrafenis naar dinsdag. Het blijkt dat er nog net een plekje open is om 9:00 uur en eigenlijk is dat wel fijn want dan loop je niet de hele dag tegen de begrafenis te "hikken". En kunnen veel mensen een paar uur vrij nemen en daarna "gewoon" weer werken. Anneke heeft door dit besluit ook iets meer rust gevonden.
De kaartjes worden zaterdag gedrukt en de tekst op de kaart had Anneke 's nachts bedacht. Een deel van een liedje van de regenboogzangers en een deel van Anneke zelf. Ik werd er zelfs 's nachts voor wakker gemaakt. En gelukkig was ze hem de volgende dag niet vergeten. De uitvaartverzorger had een kaartje met een beer met ballon en stelde voor om dit ontwerp te gebruiken voor Rutger.
De dominee had al aangeboden om ons verder te helpen en na een telefoontje waarin ik hem vroeg of hij voor ons het woord wil doen op de begrafenis, hadden we voor zondag afgesproken. In dit gesprek hadden we allebei aangegeven wat we zelf belangrijk vonden op de begrafenis. Op een paar kleine details na waren we het eigenlijk veel met elkaar eens. Rutger heeft iets moois laten zien, en dat willen we aan al die mensen meegeven die met ons meegeleefd hebben. En hopen dat ze zo inzien dat het niet voor niks is geweest.
Ook wilde we alle mensen bedanken die geholpen hebben. Ik had alleen de groepen mensen opgenoemd en kwam tot de ontdekking dat het maar net op een A4 papiertje paste. Dus om nu iedereen bij naam te noemen werd gekkenwerk. Maar bedanken wilde we ze zeker.
We hebben een fotoboek voor Rutger gemaakt en eigenlijk willen we niet dat het fotoboek zomaar ophoud. Ik vraag de voorzitter van mijn fotoclub of hij foto's wil maken op de begrafenis. En dat wil hij maar al te graag doen voor ons. Met die foto's hopen we later de jongens te kunnen vertellen wie Rutger was en wat hij allemaal doorgemaakt heeft. Vooral voor Sander ik denk dat hij toch een gevoel later krijgt van ik mis iets maar ik weet niet wat het is. In overleg met de uitvaartverzorger moeten we wel even de genodigden op de hoogte brengen dat er foto's gemaakt worden.

Home